Rennen als God op Gotland, 511 km lang
Bijna iedereen bij Marvel doet wel eens mee aan een Atletiek- of hardloopwedstrijd. In de regel is dat nauwelijks nieuwswaardig, maar in het geval van Marvels ultraloper Peter Scheutjens is vrijwel iedere wedstrijd het vermelden waard. Zo liep hij in 2019 al eens de 320 km lange Wiesbaden-Bonn, waar hij als één van de weinigen op tijd de finish bereikte. Maar deze zomer besloot Peter er een paar schepjes bovenop te doen, en schreef zich in voor de 511 km lange Gotland trailrun, van 6 tot 16 juli van dit jaar. Dat zijn dus ruim 12 marathons achter elkaar.
Om alvast de afloop te verklappen: Peter finishte na ruim 7 dagen als 10e van de 20 deelnemers. Meer dan genoeg reden om dit gewaardeerd lid eens nieuwsgierig te vragen naar zijn ervaringen. En naar zijn foto's van onderweg, hier naast te bewonderen.
"Hoe train je hier eigenlijk voor?"
"Ik loop drie of vier keer per week ongeveer 25 km. En ik heb dit jaar al twee korte ultraruns in Duitsland van rond de 100km gedaan"
"Zijn de eerste km's niet heel ontmoedigend als je aan zo'n enorme afstand begint?"
"Nee al vrij snel begin ik het leuk te vinden. Voor mij is dit echt vakantie! Het fijne van deze loop was dat ik heel veel tijd had. Echt extreem veel, ik mocht er 10 dagen over doen. Je zou 'm dus bijna kunnen wandelen. Ik liep iets van 9 km per uur, zo'n 75 km per dag. Ik sliep iedere nacht 3 tot 6 uur, Ik heb daarnaast ook hele stukken gewandeld. Maar ik wist: als er niks geks gebeurd loop ik 'm uit"
"Hoe zag het parcours eruit?"
"Het is in principe een lange afstand fietsroute rond het eiland, de Gotlandsleden dus best veel asfalt, dat viel me wel een beetje tegen. En weinig hoogtemeters, iets van 2000 op 511km is niet veel. Ik had de route op een handheld GPS, en op de belangrijkste punten stonden borden van de fietsroute dus het was heel simpel te navigeren. Het waren geen aparte fietspaden, maar meestal kleine landweggetjes. Het was er erg dunbevolkt"
"En waar sliep je dan?"
"Er waren om de 100 km posten waar je kon slapen, en waar eten en drinken was, maar die lagen te ver uit elkaar. Ik sliep onderweg een paar uurtjes, op een betonplaat van een huis in aanbouw, op een pallet of in een lege roeiboot. En veel in kerkjes onderweg. Of bij mensen thuis. Maar ik liep 's nachts ook wel vaak door, want het werd niet echt donker. 's Avonds om 11 uur begon het schemerachtig te worden en 's morgens om 3 uur was het weer hartstikke licht. Ik dacht wel een paar keer dat dit echt iets voor Mark Wagenaars geweest zou zijn, want die hield niet zo van in het donker lopen. Ik slaap normaal al niet zo veel, 6 uur is al heel veel voor mij"
"En wat doe je na het finishen? Lig je dan drie dagen op bed?"
"Ik moet zeggen dat ik best wel uitgerust over de finish kwam. Ik heb wel eens trainingen gedaan waarbij ik heel wat beroerder thuiskwam. Ik had ook geen spierpijn na afloop. De laatste dag had ik nog 43 km te gaan, die heb ik eigenlijk constant gelopen want toen was het regenachtig en had geen droge kleding meer. Ik heb die dag eventjes in een kerkje geschuild en wat gegeten, maar ik moest wel blijven lopen om het niet koud te krijgen. Ik was na die 7 dagen ongeveer 3 kilo afgevallen maar dat zat er al snel weer aan. Aansluitend op de race heb ik nog een paar dagen uitgetrokken om wat van de hoofdstad Visby te zien, een mooi oud stadje is dat"
"Wat neem je allemaal mee in je rugzak?"
"Veel reservekleding, batterijen, powerbank, een slaapzak en 2 liter water. Een kilo of 10 samen. Eten was er op de raceposten, of mensen onderweg kookten pasta voor ons. Of ik kocht wat in een supermarkt of een restaurant onderweg."
"Wat wordt je volgende uitdaging?"
"Ik heb eigenlijk niks nieuws gevonden. Ik zit wel naar de Oslo-Bergen trail te kijken, die is 518km maar er zitten wel heel veel hoogtemeters in."
Lees ook het uitgebreid verslag van Peters Gotland avontuur op Brabants Centrum